راهنمای کامل بستر آکواریوم کاشته شده

بستر چیست، چه کار می کند؟

بستر لایه پایه ای از مواد در یک مخزن است که گیاهان می توانند ریشه و رشد کنند. همچنین خانه‌ای برای فیلم‌های زیستی باکتری‌ها و میکروب‌ها است که به عنوان منبع غذایی برای تغذیه کننده‌های ریزه‌ای مانند میگو عمل می‌کنند. فیلم زیستی باکتری نیز ذرات کوچک را به هم متصل می کند و بستر به عنوان نقطه جذب برای این کار عمل می کند. در زیرلایه، بقایای آلی بیشتر به مواد مغذی تجزیه می شوند که می توانند توسط گیاهان جذب شوند.

بستر همچنین می تواند پارامترهای آب را تغییر دهد – به عنوان مثال، بیشتر خاک های آبی حاوی ذغال سنگ نارس هستند که آب را نرم می کند و pH را کاهش می دهد. این باعث می شود که محیط تانک برای ماهی ها و گیاهان آب های نرم مساعدتر باشد. سایر بسترهای ساخته شده از مواد معدنی کربنات ممکن است به جای آن سختی آب را افزایش دهند – آراگونیت اغلب در آکواریوم ها برای افزایش سختی / قلیایی آب برای سیکلیدها استفاده می شود. بیشتر گیاهان به جز چند گونه، بستر خنثی یا کمی اسیدی را ترجیح می دهند.

بسترها همچنین می توانند به عنوان ویژگی های طراحی آرایشی عمل کنند. آکواسیکرها باید شن و ماسه را متناسب با سنگ های مورد استفاده انتخاب کنند. تنوع زیادی از رنگ ها و بافت های شنی و شنی برای انتخاب وجود دارد. شن و ماسه قهوه ای و رنگ پریده ظاهر طبیعی تری به مخزن کاشته می دهد و تطبیق آن با چوب ها و منظره ها آسان تر است.

بستر می تواند از ساده تا عجیب و غریب متغیر باشد. در مخزن زیر از مخلوطی از خاک خام استفاده می کنم که با خاکستر آکواریومی پوشیده شده است.

Aquasoils پیش فرض برای بسیاری از مخازن کاشته شده این روزها است:

انواع بسترهای آکواریومی

در حالی که بسترهای مخزن کاشته شده با تعداد نام ها و انتخاب های گیج کننده ای در بازار وجود دارد، آنها اساساً می توانند به 3 نوع اصلی طبقه بندی شوند.

بسترهای بی اثر

بسترهای بی اثر متداول شامل شن/شن آکواریوم معمولی و همچنین مجموعه ای از محصولات DIY دیگر است: Turface، Safe T-Sorb، ماسه فیلتر استخر، ماسه انفجار الماس سیاه. مزیت محصولات رسی پخته این است که تخلخل بهتر و مقادیر CEC بالاتری نسبت به ماسه سیلیسی خنثی صاف دارند.

بسترهای بی اثر از کانی های سنگی یا خاک رس پخته سخت به دست می آیند. بسترهای بی اثر برای همیشه دوام می آورند و اگر اصلاً وجود داشته باشد بسیار آهسته تجزیه می شوند. آنها ساده ترین بسترهای آکواریوم کاشته شده برای مدیریت هستند. همه آنها حاوی مقادیر قابل توجهی از مواد مغذی نیستند (حتی آنهایی که در بازار عرضه می شوند) و همه آنها نیاز به لقاح به اشکال دیگر دارند.

در حالی که بسترهای مبتنی بر خاک آکواریوم برای رشد گیاهان برتر هستند، بسترهای بی اثر به عنوان افزودنی های آرایشی به محیط مخزن بسیار مفید هستند و سنگ های مورد استفاده در آبزیان را به خوبی منطبق می کنند. اکثر آنها خنثی هستند و پارامترهای آب را تغییر نمی دهند.

بهترین چیز در مورد بسترهای بی اثر این است که مدیریت آنها آسان است. کاشت مجدد و لایه برداری مجدد با بسترهای بی اثر بسیار آسان تر است. از آنجایی که آنها از نظر شیمیایی بی اثر هستند ، هیچ تغییری در شیمی آب ایجاد نمی کنند – این بدان معنی است که آکواریومی می تواند پارامترهای ستون آب خود را به راحتی جدا کند.

ایواگومی از جف میوتکه با استفاده از شن و ماسه.

5 جنبه کلیدی بسترهای بی اثر

در تصمیم گیری برای استفاده از یک بستر بی اثر خاص، این پنج حوزه کلیدی برای در نظر گرفتن و ارزیابی هستند:

اندازه دانه
اندازه دانه – اندازه دانه حدود 2 میلی متر به خوبی کار می کند. اندازه های بین 1-3 میلی متر به طور کلی قابل استفاده هستند. از ماسه های زیر لایه آکواریوم کاشته شده که بسیار ریز هستند (مانند ماسه سیلیسی دانه بسیار ریز) که راحت تر فشرده می شود، خودداری کنید. ماسه ریز نیز به راحتی توسط دام به هم زده می شود. از طرف دیگر شن نخودی کمی بیش از حد درشت است – گیاهان کوچکتر با سیستم ریشه خوب به خوبی در آن ریشه نخواهند داد.

نوع ماده
– بیشتر مواد بی اثر هستند. از تراشه های ماسه مرجانی/سنگ آهک خودداری کنید مگر اینکه بخواهید به طور خاص مقادیر KH مخزن خود را افزایش دهید. اگر از مواد یک بستر ناشناخته مطمئن نیستید – آن را تحت آزمایش اسید قرار دهید تا مطمئن شوید که بر پایه کربنات نیست.

وزن
زیرلایه های تانک کاشته شده بسیار سبک به سختی در آنها کاشته می شود. این امر به ویژه در مورد گیاهان کوچک/ ظریف یا با ریشه های کوتاه بسیار بیشتر است. این یک جزئیات کوچک است، اما نمی توان آن را نادیده گرفت.

زیبایی شناسی
ماسه هایی را انتخاب کنید که با اهداف شما در آبزیان مطابقت داشته باشد. آکواریوم های لایه ای اغلب نیاز به برنامه ریزی از قبل دارند. یک مخزن آب سیاه ممکن است با ترکیبی از ماسه های مخلوط طبیعی با رنگ خاکی بهتر به نظر برسد. یک منظره به سبک هلندی ممکن است ماسه سیاه را برای کنتراست بالا در برابر گیاهان رنگی انتخاب کند. بستر نیز باید با فضای سخت مطابقت داشته باشد. اگر سنگ سیاه و تیره دارید، برای مثال ماسه های سفید/خاکستری بهتر از قهوه ای هستند.

CEC VALUE
ظرفیت تبادل کاتیونی. این نشان دهنده توانایی بستر برای اتصال یون ها مانند کودها، نگه داشتن آنها در قالب موجود برای گیاهان است. این در واقع یک معیار مهم نیست، علیرغم اینکه برخی از بسترهای بی اثر با مقادیر CEC بالاتر به بازار عرضه می شوند. بیشتر CEC در بسترهای بی اثر از هوموس آلی انباشته شده حاصل می شود که در طول زمان در بسترهای بی اثر تجمع می یابد. اگر می خواهید واقعاً در این جنبه تأثیر داشته باشید، افزودن یک لایه نازک خاک در زیر ماسه / شن ساده بسیار خوب عمل می کند.

این مخزن در مناطق کاشته شده از خاک آبی استفاده می کند و برای مسیر مرکزی از شن و ماسه آرایشی استفاده می کند. گیاهان فرش که در سراسر مرز دو بستر رشد می کنند آنها را از هم جدا نگه می دارند.

از دیدگاه فضای آبی، انتخاب بستری که با رنگ‌بندی منظره سخت مطابقت داشته باشد، مهم است. ماسه سفید به راحتی با اکثر سنگ ها مطابقت دارد. با این حال، اگر یک بستر رنگی مانند شن نارنجی یا سیاه انتخاب کنید، تطبیق فضای سخت بیشتر مشکل ساز می شود.

تغذیه از بسترهای بی اثر

بسیاری از بسترهای آکواریومی کاشته شده تجاری ممکن است فهرست بلندبالایی از عناصر شیمیایی موجود در بستر خود را فهرست کنند، با این حال، این عناصر عمدتاً در شبکه کریستالی معدنی محبوس شده اند و گیاهان نمی توانند به راحتی به آنها دسترسی پیدا کنند. به همین دلیل است که بسترهای بی اثر به طور قابل توجهی در طول زمان تجزیه نمی شوند یا پارامترهای آب را تغییر نمی دهند.

این شبیه به فهرست کردن اکسیژن به عنوان یک عنصر در ماسه سیلیسی بی اثر (SiO2) است – بله، مولکول اکسیژن وجود دارد، اما هرگز به سطح اکسیژن در مخزن کمک نمی کند زیرا در ساختار مولکولی قفل شده است. این بدان معناست که علیرغم آنچه بازاریابی می گوید، بسترهای بی اثر تجاری به طور ذاتی حاوی مقادیر قابل توجهی از مواد مغذی برای رشد گیاه نیستند. برای رشد بهینه، باید مواد مغذی را به صورت دوز ریشه یا ستون آب اضافه کرد.

بسیاری از این زیرلایه‌های مخزن کاشته شده از این نظر که دارای تخلخل خوبی هستند و رنگ‌ها و بافت‌های جذابی دارند، هنوز مفید هستند. برخی از آنها حاوی مقادیر کمی از ریز مغذی ها هستند – بهتر از هیچ، اما جایگزین لقاح در اشکال دیگر نمی شود.

بررسی بستر بی اثر

Seachem Flourite (بالا) در بافت ها/رنگ های جذاب عرضه می شود. وزن خوبی دارد و به راحتی در آن کاشته می شود.

CaribSea Eco-complete (بالا) تخلخل خوبی دارد، اما کمی سبک است که کاشت را دشوار می کند. در واقع مواد مغذی قابل توجهی برای گیاهان فراهم نمی کند.

شن و ماسه ADA la plata ترکیبی از دانه‌های طبیعی دارد، اما با هزینه‌ای عالی عرضه می‌شود – هزینه، محتوای مواد مغذی آن را نشان نمی‌دهد، بلکه ارزش زیبایی شناختی آن را نشان می‌دهد.

شن و ماسه فیلتر استخر؛ ارزان، طبیعی – یک انتخاب مقرون به صرفه برای بسیاری از مخازن کاشته شده است

Turface (سمت چپ) و Safe T Sorb (راست) هر دو محصولات رسی پخته هستند که تخلخل خوبی دارند.

شن و ماسه انفجار الماس سیاه درخشندگی دارد، اما کمی تیز است. بستر تیره کنتراست بالایی در برابر گیاهان رنگی ایجاد می کند.

Aquasoil تجاری

Aquasoil تجاری از خاک پخته شده به صورت دانه های سخت کوچک ساخته می شود. این امر مدیریت آن را در مقایسه با خاک خام که به راحتی هم زده می شود بسیار آسان تر می کند. بسیاری از خاکهای آبی حاوی آمونیاک و سایر مواد مغذی هستند که برای رشد گیاهان عالی است. با این حال، خاک ها به آرامی در طول مدت طولانی تجزیه می شوند. ماده آلی و تخلخل همچنین بستری عالی برای کلونیزاسیون باکتری ها فراهم می کند. دانه ها فاصله قابل توجهی از منافذ ایجاد می کنند که از فشردگی و شرایط بیش از حد بی هوازی جلوگیری می کند.

تصویر بالا نمای نزدیک از دانه های خاک ADA Amazonia را نشان می دهد. با گذشت زمان ارزش غذایی خاک‌های آبی کاهش می‌یابد و نیاز به پر کردن مجدد به شکل برگه‌های ریشه/اضافه خاک جدید دارند. با این حال، مزایای مواد آلی و تخلخل مدت طولانی (سالها) باقی خواهد ماند. گیاهان معمولاً در خاک بهتر از شن و ماسه ساده ریشه می گیرند، بسیاری از گیاهان دشوار/گزنده در خاک های آبی پایدارتر رشد می کنند. داشتن یک بستر غنی همچنین به معنای نیاز به تلاش کمتر برای متعادل کردن دوز ستون آب است، این مزیت فوق العاده ای در رشد گونه های دشوار ارائه می دهد.

Aquasoils کمک زیادی به رشد گیاهان می کند و از این رو این روزها انتخاب پیش فرض برای بیشتر علاقه مندان به تانک کاشت است.

در نهایت، مهم نیست که یک بستر مخزن کاشته شده چقدر غنی است، دوز ستون آب همچنان نقش مهمی در رشد بهینه گیاه دارد. تنها نقطه ضعف خاکهای آبی تجاری هزینه دستیابی به آنها است. مارک های مختلف نیز ویژگی های کاملاً متفاوتی دارند – برخی حاوی مواد مغذی بسیار بیشتری نسبت به دیگران هستند، برخی سنگین تر هستند و کاشت در آنها آسان تر است.

5 تفاوت کلیدی بین برندهای آکواسویل

محتوای مواد مغذی
آمونیاک/محتوای مواد مغذی/محتوای ارگانیک – برخی از خاک های آبی به شدت با آمونیاک (ADA aquasoil) آغشته شده اند در حالی که برخی دیگر (Dennerle) نیستند. خاک هایی که به شدت با آمونیاک آغشته شده اند، نیاز به تغییر مکرر آب در طی دو هفته اول و/یا قبل از کاشت تانک به مدت 1-2 هفته دارند.

قدرت بافری
بیشتر خاکهای آبی حاوی پیت هستند که KH را کاهش می دهد و pH را کاهش می دهد. برندهای مختلف سطوح بافر متفاوتی را بیان می کنند. هدف اکثریت کاهش pH به کمی کمتر از 7 است. این محیط آب نرم توسط بسیاری از گونه های گیاهی ترجیح داده می شود.

سختی دانه
بسته به نحوه پخت آنها و نسبت خاک رس به مواد آلی، برخی از خاک های آبی سخت تر در حالی که برخی نرم تر هستند. خاک های سخت پخته می توانند شکننده تر باشند. خاک های نرم ممکن است برای سیستم های ریشه ظریف نفوذ و اتصال آسان تر باشد.

وزن
خاکهای آبی با وزن مناسب بسیار راحت تر کاشته می شوند. لنگر انداختن گیاهان در خاکهای آبی بسیار سبک دشوارتر است. (Prodiblo و Fluval کمی سبک هستند)

سازگاری
این به اندازه دانه ها و مقدار باقی مانده های موجود اشاره دارد. برخی از برندها یکنواخت تر از سایرین هستند. اندازه دانه های کوچک برای کاشت گیاهان ظریف پیش زمینه کوچک مانند HC یا hydropiper مناسب است. دانه های درشت با گذشت زمان کمتر به راحتی فشرده می شوند. خاکهای آبی با اندازه دانه متفاوت تر ممکن است طبیعی تر به نظر برسند.

بررسی تجاری Aquasoil

را

ADA aquasoil در میان جمعیت جدی آبزیان محبوب است. سرشار از آمونیاک، نیاز به تعویض آب بسیار مکرر در چند هفته اول دارد. چرخه صحیح 2 تا 3 هفته طول می کشد. مدیریت برای مبتدیان مشکل تر است. ما ترجیح می دهیم از یک لایه نازک (به عنوان کود) در زیر لایه ای از برندهای دیگر (مانند تروپیکا) استفاده کنیم. روش دیگر استفاده از آن این است که آن را به مقدار کم با خاک های آبی قدیمی که ماه ها در مخزن بوده اند مخلوط کنید.

تعداد کمی از انواع مختلف خاکهای آبی در محدوده ADA وجود دارد. آنها در محتوای مواد مغذی متفاوت هستند و تا سطوح pH کمی متفاوت بافر می شوند. اگر در حال پرورش یک تانک کاشته هستید، به سراغ آمازونای پیش فرض بروید. نور آمازونیا (در اینجا نشان داده نشده است)، در مقایسه با آمازونیا محتوای آمونیاک کمتری دارد. با این حال، رنگ آن را شکننده‌تر و زشت‌تر می‌دانیم، بنابراین توصیه می‌کنیم به جای آن از Amazonia پیش‌فرض استفاده کنید.

زیرلایه آکواریوم آقای آکوا. شبیه به ADA aquasoil، اما غنی از آمونیاک کمتر است.

طبقه فلووال. حداقل زالو زدن آمونیاک، خاک بسیار تمیز. ممکن است هنگام کاشت کمی سبک باشد.

خاک آکواریوم تروپیکا یکی دیگر از برندهای رایج اروپایی است. مشابه ADA aquasoil، با دانه‌های یکنواخت کمتر اما غنی از آمونیاک نیست. کار برای مبتدیان آسان است.

بسترهای DIY

این یک مسیر DIY برای افرادی است که خواهان بسترهای خاکی هستند اما تمایلی به پرداخت هزینه های بالا برای زیرلایه های آکواریوم تجاری ندارند.

خاک باغچه/بالا به عنوان پایه استفاده می شود و ماسه به عنوان کلاهک برای جلوگیری از به هم زدن لایه خاک استفاده می شود. خاک ساده تر و با محتوای آلی کم (10-20٪ محتوای آلی) بهتر عمل می کند. از خاک هایی که بیش از حد رسی سنگین هستند خودداری کنید (اگر می توانید آن ها را به صورت توپ هایی به اندازه سافت بال قالب بزنید و آنها را بغلتانید، احتمالاً مقدار خاک رس زیاد است)، یا مقداری ذغال سنگ نارس برای شکستن خاک رس اضافه کنید. از خاک های سنگین کمپوست خودداری کنید (یا کمتر از یک اینچ استفاده کنید).

از آنجایی که خاک خام یک محصول غیر یکنواخت است، تشخیص مشکلات سخت تر خواهد بود، زیرا یافتن مقایسه دشوارتر است – مگر اینکه خاک های دیگری را پیدا کنید که دقیقاً از همان خاکی که شما پیدا کرده اید استفاده می کنند. در حالی که بسترهای مخازن کاشته شده تجاری به طور گسترده مورد استفاده و مطالعه قرار می گیرند، بنابراین عموماً مردم می دانند که پارامترهای موجود در آن مخازن چگونه خواهد بود.
ما
اغلب از این ترکیب استفاده می کنیم، اما مدیریت آن برای آکواریوم های جدید می تواند دشوار باشد.

بالا: نمونه ای از لایه خاک با کلاهک شنی.

داستان بستر مخزن کاشته شده من

“من در 10 سال گذشته بیشتر بسترهای موجود در بازار را آزمایش کردم. معمولاً از دو بستر مختلف در هر طرف مخزن استفاده می‌کردم تا ببینم آیا تفاوت رشد قابل توجهی به دلیل زیرلایه وجود دارد یا خیر.

بزرگ‌ترین تفاوتی که در طول سال‌ها پیدا کرده‌ام، تفاوت بین بسترهای بی‌اثر (Flourite، Eco-complete، Turface و غیره) و خاک (خاک‌های پخته‌شده تجاری مانند ADA، controsoil یا خاک خام – خاک سطحی / خاک / خاک باغ) است. بیشتر گیاهان بهتر رشد می کنند و در خاک پایدارتر می شوند.

در مقایسه با استفاده از بسترهای بی اثر، ریشه بهتری دارند و مشکلات رشد کمتری دارند. این در واقع کار را برای مبتدیان آسان‌تر می‌کند، زیرا خاک نیاز به کنترل بسیار دقیق مواد مغذی را از طریق دوز ستون آب کاهش می‌دهد. همانطور که گفته شد، مخازن زیادی وجود دارد که گیاهان را با بسترهای بی اثر به خوبی رشد می دهند. به خصوص اگر کیفیت آب خوب باشد و مواد مغذی به طور مرتب تامین شود.

برای عده معدودی که به مدیریت چرخه مواد مغذی و شیمی آب اطمینان دارند، خاک می تواند به ایجاد مزیت در دستیابی به رشد گیاه با کیفیت بهتر کمک کند. تنها نقطه ضعف آن این است که می تواند کثیف باشد – اما با جاروبرقی اضافی/تغییر آب بعد از ریشه زایی گیاهان به راحتی با آن مقابله می شود.” – دنیس

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد بسترها یا نحوه ایجاد شیب از زیرلایه ها به اینجا سر بزنید .